37-"Gerçek hüzün, senin her üzüntünde Allâh'ı göremeyip hatırlamamandır. Eğer her gamda Allâh'ı görebilseydin hüzün diye bir şey olmazdı."
Peygamberimiz (s.a.v.) "-Hüzün benim ayrılmayan dostumdur." demekle, her hüzünde Allâh'ı gördüğünü belirtiyor.
Allâhu Teâlâ der ki: "Yâ Dâvûd, benimle ferâhlan, beni anmakla zevk duy."
Böyle olunca kalp nûrlanır, mârifet gelir ve her şey ayân olur.
Buna dayanarak, dâima yaratılanı yaratanla görmeli. Yaratılanı görmekle yaratanı unutmamalı. İnsanlar, Allâh'ın tecelliyatının sahnesidir. Tıpkı sinema ve Karagöz perdesi gibidirler. Perde insan makine ve filimler de Allâh'ın celâl ve cemâlinin tecellisi gibidir.