Abdurrahmân-i Tâğî (k.s) diyor;
Münkir, mürid için zararlıdır, ama şeyh için faydalıdır.Biz bir gün Gavs ile beraber bir beldede misafir idik, yemek ikram edildi.
Gavs (k.s) dedi,"Bu yemeği sen (Abdurrahmân-ı Tâğî) ve Şeyh Bahâuddin yemeyecek, "biz yemedik; ama mübarek kendisi yedi.
Sebebi şöyle imiş; şeyhler kendi münkirlerinin yemeğini yemekle, kendi varlıklarını inkar ederler. Bu inkar şeyhler için büyük faydadır.
Müridin durumu ise değişiktir. Şöyle ki; mürid, münkirin yemeğini yemekle, mürşidini inkar ediyor sayılır. Bu durum ise müride çok büyük zarar verir.
*******************************************************************************************************************************
Sadat-ı Kiram,münkirinin çokluğu bir mürşid-i kamilin makamının yüksekliğini büyüklüğünü gösterdiğini söyleyerek;
Seyyid Abdullah h.z. için bir kusuru vardı,o da münkirinin yok denecek kadar az olmasıydı buyuruyorlar '''Kurban olayım kusura bakın
'''